دکتر عبد الرحیم حزینی

تنها به خدا دل ببند و تنها به او عشق بورز. تنها اوست که قرارش با تو را نمی شکند و تو را از یاد نمی برد. جز او معشوق و محبوبی نیست و جز او هیچکس شایسته آن نیست که همه قلبت را، همه وجودت را و همه مهرت را به او به او بدهی. تنها خداست که می تواند تکیه گاه تو باشد. تنها خداست که می تواند همه امید تو باشد. تنها خداست که هرگز تو را فراموش نمی کند و تنها خداست که هرگز از توخسته نمی شود. تنها خداست که شایسته دلبری است. تنها خداست که به تو رو می کند حتی هنگامی که همه ترکت می کنند. چقدر این اسماء حسنا زیباست. « یا رفیق من لا رفیق له، یا عماد من لاعماد له». هرگز از تنهایی نترس اگر خدا را داری؛ و اگر هزار یار داشتی تنهایی ات را به هیچ یاری اهدا مکن. اسرار سینه ات و رازهایت را با هیچکس مگو و بگذار همواره سر به مهر بمانند. خدایا جز تو را نمی خواهم و نمی خوانم و قلبم تنها و تنها جای تست و در این حرم هیچکس جز تو را بار نخواهم داد.